Neguko parkea


Otsaila. Ilunabarra.
Hosto minez
zuhaitz adar gorek
abegi ona egiten diete
saldoka heldu diren
hartxori zalapartariei…

Bide tristeek
ez dute ja inor
inora eramaten…

Landare goibelen artean,
kamelia bakar bat
loretan
neguari desafioka.

Eta jarleku itzaltsuenean
inuitek arrainak
harrapatzeko bezala,
bi gaztek
arratseko izotza zulatu behar dute
maitalearen musuak
atzemateko.

2

La tarde resbala por el cielo azul
sin una nube que amortigüe su caída.

El horizonte brilla como un cofre
repleto de tesoros
justo antes de cerrarse…

Pronto será una sombra entre otras sombras
en un rincón oscuro
y ni el ladrón más hábil
podrá ya distinguirlo…

3

Seguid vosotros por esa
ruidosa calle oscura
donde se van juntando los amigos,
como arroyos alegres,
en un violento río
que ruge turbio, devorando orillas,
palabras claras, música
dulce, espejos…

Id a esa fiesta prefabricada
por quien decide
cuando podéis reir, cuándo ser esclavos,
qué pequeño trozo os corresponde
del pastel infinito de la noche sin leyes…

Yo seguiré pisando
todos los días
esta madrugada deshabitada,
limpia como una virgen.